Dušan Mišković, slikar, rodio se u Aleksincu 29. oktobra 1915. godine. Osnovnu školu završio je u Pirotu, a gimnaziju i trgovačku akademiju u Beogradu. Umetničku školu u Beogradu pohadjao je od 1935. do 1939. godine kod profesora Bete Vukanović, Ivana Radovića, Ljube Ivanovića i Nikole Beševića. U likovnom životu Beograda prisutan je od 1938. godine. Izlagao je na prolećnim i jesenjim izložbama jugoslovenskih umetnika u Umetnickom paviljonu Cvijeta Zuzorić 1938, 1939. i 1940. godine. Posle II svetskog rata, u periodu od 1948. do 1955. godine Mišković živi u Nišu, gde osniva Školu primenjenih umetnosti u kojoj je radio kao direktor i predavač. 1955. godine prelazi u Beograd , gde živi i radi sve do svoje smrti 1993. godine. U posleratnom periodu njegovo bavljenje slikarstvom dobija pun intenzitet. Izlaže na mnogobrojnim izlžbama u Beogardu i drugim gradovima Jugoslavije. U inostranstvu je izlagao u Rimu, Napulju i Firenci gde na medjunarodnoj izložbi 1970. godine dobija zlatnu medalju za slikarstvo ovog grada. Radovi Dušana Miškovića nalaze se u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu, Narodnom muzeju u Beogradu, Muzeju grada Beograda.
